فهرست مطالب
پژوهشنامه تاریخ تمدن اسلامی
سال پنجاه و چهارم شماره 1 (پیاپی 112، بهار و تابستان 1400)
- تاریخ انتشار: 1400/06/30
- تعداد عناوین: 12
-
-
صفحات 1-24دوران خلافت شیعی فاطمی (297 - 567ق) در شمال آفریقا، شام و حجاز با گسترش و شکوفایی آداب خلعت بخشی در سده های سوم تا پنجم در سرزمین های اسلامی همزمان بود. جایگاه مهم صنعت نساجی در اقتصاد مصر، زمینه این شکوفایی را فراهم آورد و عنصری برای تحکیم قدرت سیاسی و نمایش شوکت دربار بود. مسئله اصلی این پژوهش چگونگی ارتباط آداب خلعت با طبقات گوناگون جامعه در دوره خلافت فاطمی است. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی و بر پایه تحقیقات نظری برای نگارش پژوهش و مطالعه اسنادی برای گردآوری داده ها استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که فاطمیان برای تقویت رابطه خود با طبقات گوناگون جامعه از خلعت بهره می بردند که ریشه در باورهای آنها داشت. خلعت و جامه های فاطمی برای انتصابات، به عنوان عیدی در اعیاد، جشن ها و مراسم آیینی و تشویق اقشار گوناگون اهدا می شد و بسته به تفاوت طبقاتی، حاوی ویژگی های گوناگون بود و نشانه ای از منزلت اجتماعی طبقات و گروه های مردم در دوره فاطمی محسوب می شد و تحولات اجتماعی آن دوره را بازتاب می داد.کلیدواژگان: جامه های فاطمی، خلافت فاطمی، خلعت بخشی، جامه بخشی
-
صفحات 25-49
شناخت تفکر و اندیشه امام حسین (ع) در واقعه کربلا به سبب تاثیر بر ذهنیت شیعیان اهمیت دارد. این مهم از منظر معناکاوی خطابه ها که بازتاب اندیشه سیاسی ایشان است، امکان پذیر است. خطابه ها امکان آگاهی دقیق تر نسبت به تفکر ایشان را در ارتباط با نقش سیاسی مردم که یکی از مولفه های مهم در مبانی فکری اسلام و روشنگر جایگاه آنان در عرصه قدرت و سیاست است فراهم می کند. در مقاله پیش رو کوشش شده است با استفاده از روش معناشناسی که امکان بررسی مفاهیم و مقوله ها از منظر روابط معنایی را فراهم می آورد، نقش سیاسی مردم در اندیشه امام حسین (ع) بر اساس خطابه های ایشان بررسی و تحلیل شود .بر اساس یافته پژوهش، بر نقش سیاسی مردم به عنوان مقوله ای محوری در تمامی خطابه های امام حسین (ع) در کربلا تاکید و در ارتباط با آن، این عناصر مطرح شده است: «ثبات در تصمیم گیری»، «شناخت حق»، «نقد حاکمیت»، «پرهیز از انفعال اجتماعی» و «پرهیز از شتاب زدگی». ارتباط معنایی میان این عناصر و مقوله محوری، نقش سیاسی مردم را در اندیشه و کلام امام حسین (ع) آشکار کرده است و در آن مردم به عنوان نقطه کانونی و مرکزی در امور سیاسی معرفی شده اند.
کلیدواژگان: امام حسین(ع)، نقش سیاسی مردم، کربلا، روابط معنایی -
صفحات 51-73ابن سراج (د747ق)، قاضی، صوفی و ادیب دمشقی دوره مملوکی، در تصوف پیرو طریقت رفاعیه بود. از میان تالیفات وی، کتاب تشویق الارواح و القلوب و به طور خاص بخش سوم آن با عنوان تفاح الارواح و مفتاح الارباح در موضوع منقبت نگاری صوفیان اینک در دست است. در این پژوهش، اهمیت آثار ابن سراج و آگاهی هایی که از طریقت رفاعیه به دست می دهد، بررسی خواهد شد. نتایج این پژوهش حاکی است که گرچه رویکرد منقبت نگاری و کرامت سازی به طرز چشمگیری بر آثار ابن سراج غلبه دارد، از آنجا که از نخستین متون به قلم یک صوفی رفاعی است، از آن می توان آگاهی های مهمی در شناخت وضعیت طریقت رفاعیه در دوره های شکل گیری و انتشار آن، به دست آورد؛ به ویژه در محورهایی همچون شناخت اسلاف احمد رفاعی در منطقه بطایح، مشایخ طریقت رفاعیه در خاندان احمد رفاعی، تعامل صوفیان رفاعی با ایلخانان و کرامات منسوب به رفاعیان.کلیدواژگان: ابن سراج دمشقی، طریقت رفاعیه، احمد رفاعی، تاریخ تصوف، منقبت نگاری
-
صفحات 75-97پژوهش درتاریخ نقاشی ایرانی، به اطلاعات درباره نسخه های خطی مصور نیاز دارد تا از این طریق و با فراهم آوردن شواهد کافی، تحولات تاریخ این هنر روشن تر شود. از این رو، نگارنده با مراجعه به اطلاعات مربوط به نسخه های خطی موجود در کتابخانه های ایران (به طور خاص در فهرستگان نسخه های خطی ایران)، کوشید تا فراوانی موضوعی آثار مزین به نقاشی را بیابد و از طرفی به این پرسش پاسخ دهد که موضوع کدام متون (منثور یا منظوم) بیش از همه برای افزودن انواع تصاویر و طراحی ها انتخاب شده است. از این رو با احصای نسخه های تصویر دار و بر اساس آمار حاصله و با رویکرد کمی ، مشخص شد از نظر فراوانی نسخه های مصور، موضوع ادبیات با فاصله بسیار از سایر موضوعات قرار دارد و رده های بعد، از آن مرقعات هنری (نقاشی)، تاریخ، سفرنامه و جغرافیایی است. این آثار با انواع تصاویر، از جمله نقاشی، نقشه، رسم و طرح ودیگر آرایه های تصویری تزیین شده اند. این پژوهش مبنایی برای تدوین موضوع تصاویر هر نسخه مصور خواهد بود .کلیدواژگان: نقاشی ایرانی، هنرهای تصویری، نسخه های خطی مصور، تقسیم بندی موضوعی، کتابخانه های ایران
-
صفحات 99-115
پوشیدن کفش (=پای افزار) برای محافظت پا و سهولت در حرکت، از ایام کهن در ایران و بین النهرین و تمدن های پیرامون، عمدتا در میان جوامع شهرنشین رایج بوده و حرفه کفاشی هم جزو یکی از مشاغل اصلی و پررونق شمرده می شده است. در این مقاله با بررسی طیف وسیعی از منابع تاریخی، ادبی و اجتماعی، انواع کفش ها و نیز الگوی شغل کفاشی در ساختار و بافتار جهان سنتی اسلامی با رهیافت توصیف غلیظ (توصیف پرجزییات) [1]، بازجسته و استخراج شده است. استخراج الگوی عمومی شغل کفاشی با پژوهش ابعاد پدیداری کفش و کفاشی از جمله تنوع واژگان، ابزارها و ادوات کار، فضای حرفه ای (کارگاه کفاشی)، اخلاق حرفه ای، نظارت و احتساب کفاشان و درآمدهای اصلی و فرعی و پایگاه شغلی و جایگاه اجتماعی آنها صورت گرفته است. بر خلاف تصور، کفاشان با وجود تنوع در تولیدات و نیاز همه گروه های جامعه به محصولاتشان، جزو اصناف پردرآمد نبوده اند و اعضای این صنف را در جهان اسلام اغلب گروه های فرودست تر اجتماعی تشکیل می داده اند.
کلیدواژگان: کفش، کفاش، کارگاه کفاشی، مشاغل، اصناف -
صفحات 117-135یکی از مهمترین رویدادهای عقیدتی جهان اسلام در اوایل دوره سلجوقیان، ماجرای محنه اشعری است که در سال445ق در نیشابور اتفاق افتاد و در پی آن علمای اشعری از وعظ و تدریس منع شدند و تحت تعقیب قرار گرفتند. نخبگان اشعری برای مقابله با این اتهامات نخست به اقدامات سیاسی - نظامی روی آوردند، اما به موازات آن به دفاع قلمی پرداختند و علمایی چون ابوالقاسم قشیری و ابوبکر بیهقی رساله هایی تالیف کردند. در این پژوهش، با روش توصیفی- تحلیلی ضمن بررسی علل حادثه محنه و مقتضیات زمانی و مکانی آن، دفاعیه های مذکور و ساختار حاکم بر آنها تحلیل و تبیین شده است. بنابر یافته های این پژوهش، رجال اشعری در دفاعیه های خود می کوشیدند با بهره برداری از محنه در جهت تثبیت اندیشه اشعری به عنوان اندیشه اصولی اهل سنت و معیار راست کیشی گام بردارند و ضمن تشریح آراء اشعری با تعمیم این عقیده به تمام اهل سنت، حمایت جامعه و علمای سنی را کسب و از سویی، با معرفی عاملان محنه به عنوان دشمنان اهل سنت، از فشارها و تعقیبات سیاسی جلوگیری کنند.کلیدواژگان: محنه، اشعری، دفاعیه، قشیری، بیهقی
-
صفحات 137-153از سده سوم ق، به موازات شکل گیری سازمان ها و نظم اجتماعی، حسبه نویسی نیز در حال تکوین بود و تا سده نهم ق با فراز و نشیب هایی تداوم یافت. عوامل متعددی همچون نگرانی از انحرافات، امربه معروف و انتقال تجربه در نگارش این گونه منابع نقش داشته و از مولفه های مذهبی در قالب رویکردهای فقهی و مسایل محلی متاثر شده است. در پژوهش حاضر کوشش شده است تا با روش توصیفی تحلیلی و منابع کتابخانه ای، علل نگارش، مولفه های تاثیرگذار و ویژگی های حسبه نویسی تا سده نهم ق بررسی و به این پرسش ها پاسخ داده شود: عوامل، زمینه ها و مولفه های موثر بر تکوین و تداوم حسبه نویسی در تمدن اسلامی چه بود؟ علل چندی مانند رونق شهرنشینی و پیچیدگی روابط اجتماعی، نگرانی های دینی و انتقال تجربه، زمینه نگارش چنین آثاری را پدید می آورد و رویکرد فقهی، مسایل محلی و جایگاه نویسندگان، موجب تفاوت هایی میان آثار موجود در این باب شده است.کلیدواژگان: حسبه، علل و عوامل، فقها، محتسب، محتوا
-
صفحات 155-181روایت تاریخ در قالب شعر حماسی و علاقه به شاهنامه سرایی و شاهنامه نویسی، ازجمله ویژگی های تاریخ و ادب در ایران دوران پس از حاکمیت ایلخانان بود که در آن شرایط خاصی برای تقویت هویت ایرانی و تحکیم بنیان های ایرانشهری در مناسبات جامعه و حکومت پدید آمد. اگر در سیر تحول فکر و اندیشه در ایران، شعر را زبان حکمی فرهیختگان ایرانی بدانیم، شعر حماسی و تدوین تاریخ در سبک و قالب شاهنامه، یکی از نمودهای جدی تحول فکری و فرهنگی در عصر ایلخانان است و مصداق برجسته آن را در ظفرنامه مستوفی می توان یافت.مستوفی از طریق نظم و حماسه سرایی، جایگاه و کارکرد «شاه عدالت محور» را به سان مفهومی ماندگار به نحوی عرضه کرد که احیای شکوه گذشته و نیاز زمانه را توامان داشته باشد. مستوفی در ظفرنامه، با زبان حکمی شعر و بهره گیری از گذشته مطلوب، قصد داشت الگویی کارآمد از مفهوم شهنشاه ایرانی در حکومت ایلخانان به دست دهد. او روند مورخان پیشین را در طرح مصادیق حماسه، مانند شاهنامه فردوسی، تکمیل کرد و مجموعه ای منظوم بر جای نهاد که در آن به نحو مقتضی، تاریخ در قالب حماسه و به صورت منظومه به جلوه درآمده است.کلیدواژگان: ایران، ایلخانان، حمدالله مستوفی، شاهنامه، ظفرنامه، شعر حماسی
-
صفحات 183-209نوسازی آموزشی در برخی از مدارس دینی نجف در دوره معاصر، متاثر از اوضاع فرهنگی، اجتماعی و سیاسی عراق در سده بیستم میلادی بود. مطالعه و مقایسه روند اصلاحات آموزشی در این مدارس از ابتدای این قرن تا 1963م/1382ق، از جنبه سیر زمانی و ابعاد نوسازی، یعنی مساله پژوهش حاضر، با روش توصیفی به سامان رسید. با هدف افزایش شناخت تاریخچه نهاد آموزشی و در نتیجه تاریخ فرهنگی شیعه، پرسش اصلی این تحقیق برآن قرار گرفت که روند تغییرات آموزشی در مراکز آموزش دینی نجف از آغاز سده بیستم تا استقرار حزب بعث (1963م/1382ق) چگونه بود و ابعاد و دامنه اصلاحات آموزشی در آنها چه تفاوت ها و شباهت هایی داشت؟اصلاحات مراکز دینی نجف از 1936م/1354ق آغاز شد و تا سال 1963م/1382ق، با وجود فراز و نشیب های گوناگون، از منظر سیر زمانی روندی رو به رشد داشت. نخست جمعیه منتدی النشر در این مسیر گام برداشت و همین موضوع سبب شد تا ابعاد کمی و کیفی اصلاحات مدارس این انجمن به الگوی چهار مدرسه دیگر تبدیل شود. بیشترین میزان الگوبرداری از آن مسوولان جامعهالنجف الدینیه بود. در همه مراکز علمی، مهم ترین نوسازی آموزشی در زمینه تدوین برنامه ای تحصیلی و ضوابط آموزشی منظم صورت گرفت و تاکید در آن، بیشتر متوجه تغییرات کمی بود.کلیدواژگان: مدارس دینی نجف، اصلاحات آموزشی، جمعیه منتدی النشر، جامعه النجف الدینیه
-
صفحات 211-231استقرار خلافت اموی در منطقه شام وضرورت های اجتماعی آن قلمرو، سبب گردید تا سیاست های اجتماعی خلفا با توجه به واقعیات جامعه معاصر آنان تنظیم شود. در شامات افزون بر تنوع نژادی و قومی موجود، جماعات اهل کتاب حضور داشتند و به سبب توانمندی های اجتماعی و اقتصادی، عاملی تاثیرگذار در معادلات جامعه به شمار می رفتند. تعیین الگوی روابط بین حکومت و گروه های اهل کتاب و بررسی سیاست های خلفای اموی در ارتباط با اهل ذمه شامات مهم به نظر می رسد. حال این پرسش مطرح است که خلفای اموی در مواجهه با اهل ذمه شامات به ویژه مسیحیان چه سیاستی در پیش گرفتند؟ یافته های این پژوهش که با روش توصیفی و تحلیلی فراهم آمده است نشان می دهد که دو الگوی اساسی سیاست تسامح و مدارای مذهبی و اعمال محدویت ها خاص در مقاطعی بر مناسبات کلی حکومت امویان با اهل ذمه، یعنی مسیحیان حاکم بوده است.کلیدواژگان: خلفای اموی، اهل ذمه، مسیحیت، سیاست، شامات
-
صفحات 233-257
گروش زرتشتیان به اسلام حدود چهار سده به طول انجامید. هرچند تشخیص پذیرش اسلام از سوی زرتشتیان در این دوره و بر اساس منابع تاریخی بسیار دشوار و گاه ناممکن است، انجام برخی از مناسک و اعمال دینی همچون ادای شهادتین، برپایی نماز، پرداخت زکات و خمس غنایمی که تازه مسلمانان در جنگها به دست می آوردند، انجام عمل شرعی ختنه، استفاده از نامهای عربی، تکلم به زبان عربی و ایجاد تغییر در نوع خوراک، پوشاک و مشاغل، می تواند به عنوان نشانه های پذیرش اسلام از سوی زرتشتیان به شمار آید. در این پژوهش کوشش شده است تا علایم و نشانه هایی که از سوی مسلمانان، دلیل گروش به اسلام به شمار می رفت، بررسی شود.
کلیدواژگان: پذیرش اسلام، زرتشتیان، مسلمانان، ایرانیان، شعائر -
صفحات 259-283براساس متون تاریخی و جغرافیایی، سابقه سیروان/ شیروان، یکی از شهرهای مهم منطقه جبال، به دوره حکومت ساسانی باز می گردد. این شهر در قرون نخستین اسلامی رونق بسیار داشت و متون تاریخی از آنجا به عنوان کرسی ولایت ماسبذان و یکی از شهرهای مهم ایالت جبال نام برده اند، اما پس از دوره ای حیات پررونق، از میانه سده چهارم ق از رونق آن کاسته شد. علی رغم اهمیت شهر سیروان، تاکنون پژوهشی برای شناخت موقعیت مکانی ، عوامل رشد و گسترش این شهر و سپس افول آن صورت نگرفته است. در پژوهش پیش رو، با مطالعه متون تاریخی و شواهد باستان شناسی، ضمن بازشناسی شهر سیروان، عوامل تاثیرگذار در مکان گزینی، رشد و گسترش و همچنین انقراض آن بررسی خواهد شد. رویکرد تحقیق، تاریخی است و یافته ها با مطالعات اسنادی و مشاهدات میدانی جمع آوری شده است. بنابر نتایج، موقعیت مکانی شهر ساسانی اسلامی سیروان با محوطه باستانی واقع در روستای کنونی سرابکلان شهرستان سیروان استان ایلام منطبق است. در کنار عوامل طبیعی (همچون زلزله) و کاهش اهمیت سیاسی منطقه، راه های ارتباطی نیز در پی انقراض حکومت آل حسنویه از سده چهارم ق به بعد از رونق افتاد و در مجموع، این عوامل بیشترین نقش را در انقراض شهر سیروان داشت.کلیدواژگان: مکان یابی، جغرافیای تاریخی، شواهد باستان شناسی، ماسبذان، سیروان، سراب کلان
-
Pages 1-24The Fatimid era (909–1171 AD) was the flourishing period of the granting robe of honors tradition from 10th to 12th Century AD. The Egyptian textile industry allowed the Fatimids to grant the robes of honor for consolidating their political power by showing their glorious court. This study is a Sociological analysis of the relationship between social classes and the robes of honor. The study is based on a descriptive-analytical approach in the framework for theorizing and analyzing the data. The Fatimids had an ideology on the robes of honor that helped them strengthen their relationship with the various social classes. The Fatimid granted them on various occasions: the appointment of officials, ceremonies, and awards, which had different characteristics depending on the social class. A robe of honor was a sign of social status; hence, it could reflect the social situation in the Fatimid era.Keywords: Fatimid Era, robe of honor, social status
-
Pages 25-49
Imam Husayn's (Peace be upon him) sermon in Karbala has a pivoting role in the mentality of Shiites. From a semantic point of view, this speech could reflect his political thought; and, in this case, the political role of the people as an essential component of the intellectual foundations of Islam. The present article aims to study the political role of people represented in his terms as consistency in decision making, recognition of the truth, critique of the power. W can understand the people stands in the center of Imam Husayn's political thought.
Keywords: Imam Husayn (Peace be upon him), sermon, the political role of the people, Karbala, Semantic Relations -
Pages 51-73In the Mamluk period, Ibn Sarrāj (d. 747 AH) was a judge, Sufi, and scholar from Damascus and was a follower of the Rifā’iyya order. Among his works, the book titled Tashwīq al-Arwāḥ wa al-Qulūb, particularly its third part Tuffāh al-Arwāḥ wa Miftāḥ al-Irbāḥ, is devoted to the virtues of Sufis. This study investigates the content and the importance of Ibn Sarrāj’s works in studying the history of the Rifā’iyya order. The results of this study reveal that although Ibn Sarrāj’s works are mostly focused on hagiography, they also include essential information about Rifā’iyya's condition in the earliest years of spreading, written by of a Rifā’iyya's Sufi. They provide us with specific information about Aḥmad al-Rifā’i’s ancestors in his origin (al-Batāʾiḥ region), the interactions between Rifā’iyya and Ilkhanids, and theurgies of Rifā’iyya's Sufis.Keywords: Ibn Sarrāj’, Rifā’iyya order, Aḥmad al-Rifā’i’, History of Sufism, hagiography, Tuffāh al-Arwāḥ wa Miftāḥ al-Irbāḥ
-
Pages 75-97Studying the history of Iranian painting, requires data on illustrated manuscripts in Persian heritage that can provide sufficient evidences to clarify how the history of this art evolved. Therefore, the author, referring to the information provided about the manuscripts kept in Iran, tried to determine the thematic frequency of the works that are decorated with paintings, and on the other hand, to answer this question that which texts (prose or poetic) have been most appealing to painters and illustrators. Therefore, relying on a quantitative methodology, it was found that literature illustrated manuscripts are in the first place and are far from other subjects, and the next subjects are: artistic albums, history, travelogue and geography. These works are decorated with a variety of decorations such as paintings, drawings, maps photos and other arrays. This research will be the basis for compiling the subject of the images of each illustrated manuscript.Keywords: Persian painting, Visual Arts, Illustrated manuscripts, Subject classification, Iranian Libraries
-
Pages 99-115
Wearing footwear to protect the feet from injuries and facilitate moving around has been a common practice for a long time in Persia, Mesopotamia, and the surrounding civilizations, not least in the urban centers. The profession of shoe-making is, therefore, deemed an important and profitable one. The study presents various types of footwear and how the domain worked in the structure of the traditional Islamicate world by examining a wide range of historical, literary, and social sources. To this end, Clifford Geertz’s approach, Thick Description, is used. The modus operandi of the profession is explored via unraveling the material elements in shoes and shoe-making. The elements include a diversity of the jargon used in the profession, the tools, the workplace, professional ethics, the monitoring of the craftsmen and their major and minor incomes, and the vocational and social position they enjoyed. Contrary to the current belief, this craft was not lucrative despite the diversity and high demand for the products. Accordingly, the craftsmen mostly belonged to the lower strata of Muslim societies.
Keywords: Shoes, Shoemakers, Shoe-making shop, Professions, Crafts -
Pages 117-135The Mihna (ordeal) of Ashʿarites was a historical event in the city of Nishapur during the Seljuk era by the year 1053 AD. As a result, all the Ash'ari religious authorities were banned from preaching and teaching, and they were kept under strict surveillance. At the first step, Al-Ash'ari elites were adopting political actions to deal with the accusations; then they wrote defense statements by scholars like Abū Bakr Al-Bayhaqī and Abū al-Qāsim al-Qushayrī. This article studies the reasons and circumstances of this event and analyses the structure of the defense statements. The result shows that in this situation, Ashʿarites managed to establish the Ashʿari theology as the principal theological school of Sunnism, introducing the Mihna responsible as Sunnism enemies to redeem from political pressures and prosecution.Keywords: Mihna, Ashʿari theology, Qushayrī, Bayhaqī
-
Pages 137-153After the nine century AD, following the flourishing of Islamic civilization and the need to establish law and order in the society, Hisbah was introduced and developed in Islamic society until the fifteenth century AD. The primary motivation in composing the treatises on this subject was preventing the society perversion by the idea of "enjoin good and forbid wrong" influenced by jurisprudential approach and local issues. In this paper, applying the descriptive-analytical method on textual, historical sources, we try to analyze the motivations and components of the Hisbah treatises in Islamic civilization. The prosperity of urbanization and the complexity of social relations motivated the religious government to transfer the experience in the jurisprudential approach on local issues via the Hisbah treatises.Keywords: Hisbah (ḥisbah), muḥtasib, jurisprudential approach, Islamic civilization
-
Pages 155-181The narration of history in epic poetry and the desire to write Shāhnāmah were features of post-Ilkhanids Iranian history and literature. These features provided frameworks to strengthen Iranian identity and reinforce the foundations of Iranshahri ideology in both sociological and governmental aspects. In the evolution of thought in Iran, we could consider poetry as the philosophical language of Iranian intellectuals, so epic poetry, in this case, the compilation of history in the style and format of Shāhnāmah, as in Mustawfī's Zafarnāmah, is a manifestation of intellectual and cultural transformation in the Ilkhanids era.Through poetry and epic poetry, Mustawfī presented the position and function of the "justice-oriented king" as a lasting concept. He presented it in a way that restores the glory of the past as well as the needs of the time. In Zafarnāmah, Mustawfī, by the philosophical language of poetry and the use of the desirable past, intended to provide an efficient model of the Persian Shāhnāmah concept in the Ilkhanid dynasty. He completed the process of previous historians in designing examples of epics, such as Ferdowsi's Shāhnāmah, and left a collection of poems in which history has been appropriately presented in the form of epics and poems.Keywords: Iran, Ilkhanids, Ḥamdallāh Mustawfī, Shāhnāmah, Zafarnāmah, Epic poetry
-
Pages 183-209Education renewal of some religious schools of Najaf in the contemporary era is the result of cultural, social and political situation of Iraq in the twentieth century. The study investigated descriptively and caparisoned trajectory of changes of education in these schools regarding the time course and different aspects of the renovation from the beginning of the century to 1963 (1382 AH). To understand the history of the education institution and history of Shiite culture the questions were posed as: How is the trajectory of educational changes in education of religious schools of Najaf from the beginning of the century to the rise of Ba’ath party in 1963 (1382 AH)? And what were the dimensions, the extent, the differences, and similarities of the changes? The study showed that the modifications in the religious schools of Najaf began in 1936 (1354 AH) and was progressive until 1963 (1382 AH) though experienced ups and downs regarding the time course. The initiator of the changes was Jami’ya Montadi al-Nashr (Publishing Forum Association). The quality of quantity of the changes in the association became a model for four other schools and the officials of Jami’ya al-Najaf al-Diniya (Religion Association of Najaf) made the most use of the model. In all these scientific centers, the most important education renewal was making a general education program and education regulations with an emphasis on the quantitative aspects.Keywords: Ba’ath Party, Education Renewal, Religious School, Najaf
-
Pages 211-231The Umayyad Caliphate adjusted its social policies in the Levant region according to the situation and necessities of the society. The economic and social influence of People of the Book (ahl al-kitāb) in a society with a wide range of racial and ethnic diversity was crucial. The Umayyad's policies toward the Christian society in the Levant can shed light on the pattern of relationships between the government and the People of the Book during this period. In this article, we try to study these policies by the descriptive-analytical method. The result shows that Umayyads established two types of policies on dhimmīs: tolerance and sanction.Keywords: Umayyad caliphs, dhimmīs, Social Policies, Levant
-
Pages 233-257
The Zoroastrians converted to Islam about four centuries. They needed their conversion to be demonstrated and accepted. This article aims to study the acceptable proofs that historically were presented by Zoroastrian for conversion to Islam. The result shows that even not explicitly mentioned in historical sources; we have a list of actions for proving the conversion: performing some religious rituals and practices such as the shahada (the Muslim declaration of faith), salah (prayers), paying zakat and khums, circumcision, adopting an Arabic name, and even speaking in Arabic; also some modifications in their lifestyle such as a change in the foods, clothing, and occupation.
Keywords: Conversion to Islam, Zoroastrians, Rituals -
Pages 259-283Sīrvān /Shīrvān is an important city in the Jibāl region, which according to historical texts on geography, dates back to the Sassanid period. In the first centuries of Islamic civilization, the city was very prosperous as the center of Māsabazān province, but its prosperity declined after the middle of the tenth century Ad. Despite the importance of the city of Sīrvān, no comprehensive research on its location, growth, and declination. This research aims to study the historical sources and archaeological evidence to study the history of this city. The research approach is historical, and the findings have been collected through textual and field studies. The results show that the location Sassanid-Islamic city of Sīrvān is the same as the archaeological field in the vicinity of the village of Sarābkalāan near the city of Sīrvān in Ilām province. The main reasons for Sīrvān's declination are the natural disasters (such as earthquakes), the political and commercial chute after the fall of the Hasanwayhids in the tenth century AD.Keywords: Historical geography, archaeological evidence, Māsabazān, Sīrvān, Sarābkalāan
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.